Anders Władysław

Władysław Albert Anders (1892-1970) – generał Wojska Polskiego oraz Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych (1944-1945). Swoją karierę oficerską rozpoczął jako porucznik kawalerii w armii rosyjskiej. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim (1918-1919) oraz wojnie polsko-bolszewickiej (1919-1921), a podczas przewrotu majowego (1926) pełnił funkcję szefa sztabu wojsk rządowych. Wzięty do niewoli podczas kampanii wrześniowej trafił do więzienia NKWD na Łubiance. Uwolniony po podpisaniu układu Sikorski-Majski (1941) zajął się budową i organizacją armii polskiej w ZSSR i na wschodzie. W latach 1943-1946 dowódca II Korpusu Polskiego, który wysławił się m.in. zwycięstwem pod Monte Casino.

Bezpośrednio po wojnie Władysław Anders przestał być polskim obywatelem, Stało się to na skutek decyzji komunistycznego Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej z 26 września 1946 roku. Uchwała ta została obalona dopiero w marcu 1989 roku.