Ghandi Mahatma

Mahatma Gandhi (1869-1948) – jeden z twórców państwowości indyjskiej. Propagował pacyfizm jako środek walki politycznej. Od najmłodszych lat zagłębiał się w wegetarianizm i poszczenie w celu samoleczenia organizmu. Szanował każdą żywą istotę. Mimo, że był przeciętnym uczniem udało mu się dostać na uniwersytet w Bombaju, na którym nie studiował długo. Ze względu na aspiracje rodziny by został adwokatem, wybrał się na studia w Anglii na University Collage. Przed wyjazdem przysiągł matce, że będzie przestrzegał zakazu spożywania mięsa i alkoholu. Próbował stać się „anglikiem” uczestnicząc m.in w lekcjach tańca, lekcjach j. francuskiego, obserwując europejskie zwyczaje i kulturę. Żywił się w wegetariańskich restauracjach, wstąpił do brytyjskiego stowarzyszenia Wegetarian gdzie został wybrany na prezesa zarządu co ułatwiło mu działanie w różnych organizacjach. Wtedy też zainteresował się religiami typu hinduizm, chrześcijaństwo, buddyzm. w 1991 wrócił do Indii i zamieszkał w Bombaju a le nie osiągał jeszcze sukcesów jako adwokat, nie udało mu się tez zostać nauczycielem ponieważ panowała duża konkurencja na rynku. W związku z czym wrócił do Rodżkotu i prowadził życie utrzymując się z pism procesowych, co nie trwało długo ponieważ naraził się oficerowi brytyjskiemu. Emigrował do Afryki Południowej, tam poczuł na własnej skórze rasizm i uprzedzenia w stosunku do kolorowych. Gdy dowiedział się, że Hindusi mają stracić prawo wyborcze w Indiach postanowił nieco dłużej zostać w Afryce niż zamierzał na początku. Wysłał kilka petycji przeciwko planom rządu i mimo, że nie udało mu się zapobiec tym planom zwrócił uwagę na krzywdy mniejszości etnicznej w Afryce Południowej. W 1984 stanął na czele Hinduskiego kongresu Natalu, dzięki czemu zaczął wywierać presję na rząd i brytyjskie władze kolonialne domagając się zmian. W 1896 na krótko wrócił do Indii by zabrać stamtąd swoją żonę. Po powrocie do Afryki południowej zastał zaatakowany przez tłum białych, którzy chcieli dokonać na nim samosądu. zasie wojny burskiej próbował zorganizować wsparcie społeczności hinduskiej, co miało przyczynić się do legitymizacji Hindusów i przyznanie im praw wyborczych. Walki trwały 7 lat, w tym czasie Ghandi inspirował się pismami Lwa Tołstoja z którym korespondował do śmierci. . w 1915 wrócił do Indii i starał się dopasować swoje przyzwyczajenia do norm tu panujących. Skupił się na działalności politycznej, promował walkę polityczna bez użycia przemocy, aktywnie zachęcał Hindusów do wstąpienia do armii, organizował obywatelskie ruchy oporu składające się z biednych najemników i rolników, budował szkoły, szpitale, zwalczał alkoholizm
Gdy został zatrzymany przez policje, setki tysięcy osób zaprotestowało, a Ghandi został uwolniony. Niestety w 1922 trafił na dwa lata do więzienia, które musiał opuścić ze względu na zapalenie wyrostka robaczkowego.

Gdy Indie odzyskały niepodległość zaprzestał działalności polityczneh i skupił się na przywróceniu hindusko-muzułmańskiej jedności. 30 stycznia 1948 został zastrzelony przez skrajnego prawicowca Nathurama Godsego, gdy udawał się na spotkanie modlitewne w Birla House w Nowym Delhi. Przed oddaniem strzału ukłonił się Ghandiemu za co został skazany na śmierć.