Lec Stanisław Jerzy

Stanisław Jerzy Lec (1909-1966) – polski poeta, satyryk i aforysta. Debiutował wierszem „Wiosna”. W okresie międzywojennym współpracował z ruchem lewicowym. W latach 1939-1941 wstąpił do Związku Radzieckich Pisarzy Ukrainy. z tego okresu pochodzi wiele wierszy oczekiwanych przez władze rosyjskie m.in. pierwszy polski wiersz o Stalinie. Był więźniem obozu hitlerowskiego, a po ucieczce należał do Polskiej Partii Robotniczej, a także żołnierzem Armii Ludowej. Brał udział w partyzanckich walkach. Potem publikował na łamach tygodnika „Świat”. Budował niezwykle trafny komentarz do współczesnych zjawisk społecznych. Do 1951 jego utwory były objęte cenzura w Polsce.

Jest autorem tomików poezji: „Myśli nieuczesane”:, „Myśli nieuczesane nowe”, „Życie jest fraszką”, „Kpię i pytam o drogę”.