Nie umiem powiedzieć słowem nie słowem tęsknie ale rekoma zamykajacymi przestrzeń ale krwią oplywajace rece jesteś w moim tętnie odkrzykującym do siebie wiecznie pamietającym we mnie powstajesz najgłębiej i każdy oddech który na mrozie krzepnie przypomina że jesteś że znów odszedłeś ode mnie. Halina Poświatowska
in Smutek, Tęsknota i żal